Podróże z anteną - Barcelona

dodano: 2024-01-19 14:36 | aktualizacja: 2024-03-28 12:50
autor: Anita Kaźmierska | źródło: SAT Kurier 11-12/2023

Barcelona to hiszpańskie miasto będące stolicą wspólnoty autonomicznej Katalonii. Znajduje się na północnowschodnim wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego, nad Morzem Śródziemnym. Jest drugim co do wielkości po Madrycie miastem Hiszpanii pod względem liczby ludności i znaczenia gospodarczego. Ma 1,64 mln mieszkańców (niewiele mniej niż Warszawa) i zaledwie 101,35 km² powierzchni (pięciokrotnie mniej niż stolica Polski), co przekłada się na dużą gęstość zaludnienia – ponad 16 tys. osób na km².

Wzgórze Tibidabo

Innym wartym odwiedzenia miejscem jest wspomniane wcześniej wzgórze Tibidabo (516 m n.p.m.), na którym znajdują się m.in.: park rozrywki, kościół Serca Jezusowego, wieża telewizyjna Torre de Collserola oraz obserwatorium astronomiczne.

Park rozrywki Tibidabo został utworzony w 1899 r., co czyni go najstarszym parkiem rozrywki w Hiszpanii i drugim najstarszym w Europie. Najbardziej charakterystycznymi atrakcjami tego miejsca są: diabelski młyn (Giradabo), samolot (Avió) i strażnica (Talaia) z koszykiem na wysokości 550 m n.p.m. Skorzystanie z każdej z tych atrakcji kosztuje po 3 euro (stan na listopad 2023 r.).
 
Do parku rozrywki można się dostać kolejką linowo-terenową, busem lub transportem własnym. Parking kosztuje 13 euro i choć obejmuje 500 miejsc, to może ich braknąć (warto dokonać wcześniej rezerwacji). Jednak największą uciążliwością wcale nie jest przepełniony parking, a korki tworzące się na drodze dojazdowej, zwłaszcza w weekendy. Podczas pobytu w Barcelonie niestety nie udało mi się dostać na wzgórze Tibidabo, przez co część fotografii zawartych w tym artykule pochodzi z Pixabay.

Kościół Serca Jezusowego (Temple Expiatori del Sagrat Cor), wznoszony w latach 1902-1961, w stylu neogotyckim, zwieńczony jest posągiem z brązu, przedstawiającym Jezusa. Świątynia nosi tytuł bazyliki mniejszej. Za pomocą windy można wjechać na punkt widokowy, położony na wysokości 575 m n.p.m., skąd można podziwiać Barcelonę (bilet w cenie 5 euro, stan na listopad 2023 r.).
 
Camp Nou

Dla kibica Blaugrany zdecydowanie największą atrakcją w Barcelonie jest stadion piłkarski Camp Nou, gdzie swoje umiejętności regularnie prezentuje Robert Lewandowski. Trybuny obiektu mieszczą 99 354 osób, czyniąc go największym piłkarskim stadionem w Europie i jednym z największych na świecie. Camp Nou został otwarty w 1957 r. Od tego czasu był wykorzystywany do różnych celów – nie tylko do rozgrywania meczów piłkarskich. Koncertowało tu wiele gwiazd, m.in. Bruce Springsteen, Michael Jackson i zespół U2. Jan Paweł II odprawił tu w 1982 r. mszę św. dla ponad 121 tys. osób.
 
Telewizja w Hiszpanii

Tak samo jak w wielu innych europejskich krajach, telewizja w Hiszpanii działa w oparciu o model mieszany. Stacje komercyjne współistnieją tu ze stacjami publicznymi, będącymi własnością państwa lub różnych wspólnot autonomicznych kraju.

Głównym telewizyjnym nadawcą publicznym w Hiszpanii jest Televisión Española (TVE), należąca do Radiotelevisión Española (RTVE). TVE swoją regularną działalność rozpoczęła w 1956 r., wraz z uruchomieniem nadawania pierwszego kanału (dziś pod nazwą La 1).

Hiszpania jest jednym z niewielu krajów, gdzie abonament RTV nie obowiązuje, a działalność nadawcy publicznego finansowana jest wyłącznie z dotacji publicznych i podatków bezpośrednich nakładanych na prywatnych operatorów telewizyjnych i komórkowych.

Pierwsza testowa transmisja telewizyjna w Hiszpanii odbyła się 1948 r. w Madrycie. Pokazywano wówczas walki byków. Po uruchomieniu regularnej emisji 28 października 1956 r., w TVE stopniowo zaczęły pojawiać się reklamy. Najpierw w 1957 r. na żywo podczas programów (reklamy papierosów Winston), a potem od 1958 r. jako nagrania (np. reklama zegarka Omega Seamaster). Od 2010 r. TVE nie nadaje na swoich kanałach reklam (jedynie autopromocje, kampanie wyborcze, społeczne, itd.).

15 listopada 1966 r. TVE uruchomiła drugi kanał telewizyjny, pod nazwą UHF (dziś La 2). Na początku lat 70. TVE rozpoczęła sporadyczną emisję w kolorze, a z czarno-białej emisji całkiem zrezygnowała w 1977 r. – od tego momentu wszystkie programy są już produkowane w kolorze.

W latach 80. monopol TVE został po raz pierwszy przełamany wraz z pojawieniem się tzw. telewizji regionalnych. Przykładowo, w 1983 r. wystartowała katalońska TV3. Przy okazji warto dodać, że 17 października 2023 r., po 22 latach emisji, nadawanie zakończył 8TV – jedyny prywatny kanał telewizyjny z Katalonii.
 
Po zliberalizowaniu prawa dotyczącego rynku telewizyjnego w Hiszpanii, w 1990 r. powstały pierwsze kanały prywatne (Telecinco, Antena 3 i Canal+), a wkrótce Telefónica zaczęła przygotowywać się uruchomienia pierwszej cyfrowej platformy satelitarnej Vía Digital, działającej w latach 1997-2003, aż do czasu połączenia z Canal Satélite Digital (Prisa), tworząc Digital+ (później pod nazwą Canal+). W 2015 r., po przejęciu platformy przez Telefónicę, została ona zintegrowana z Movistar TV w nową platformę Movistar+ (obecnie pod nazwą Movistar Plus+). Dziś jest ona jedyną platformą satelitarną w Hiszpanii. Nadaje z systemu satelitarnego Astra 19,2°E (do 2017 r. także z Hispasata 30°W).

TVE wprowadziła w 1994 r. pierwsze kanały tematyczne: Teledeporte (TDP) i Canal Clásico, a wcześniej, w 1989 r. zaczęła nadawać międzynarodowy kanał TVE Internacional. 8 sierpnia 2008 r. TVE uruchomiła swój pierwszy kanał w wysokiej rozdzielczości – TVE HD, co zbiegło się w czasie z Igrzyskami Olimpijskimi w Pekinie.

30 listopada 2005 r. uruchomiono w Hiszpanii naziemną telewizję cyfrową, a emisja analogowa została zakończona 3 kwietnia 2010 r. W Barcelonie można odbierać ponad 50 kanałów telewizyjnych.

Dziś TVE oferuje następujące kanały telewizyjne: La 1 i La 2 o charakterze ogólnym, informacyjny 24 Horas, dziecięcy Clan, sportowy Teledeporte, międzynarodowe TVE Internacional, 24 Horas Internacional, Star i Clan Internacional oraz emitowany testowo od 2016 r. TVE 4K (dziś pod nazwą TVE UHD lub La 1 UHD; 7 lutego 2024 r. miałby przejść na emisję regularną). Co ciekawe, TVE Internacional HD i 24 Horas HD można odbierać FTA z satelity Eutelsat Hot Bird 13G (13°E).

Warto dodać, że swoją siedzibę w Hiszpanii, a konkretnie w Santiago de Compostela, ma dobrze znana w Polsce firma Televés, z pomarańczowym logo oraz pomarańczową kolorystyką wybranych linii produktów (np. anteny satelitarne czy konwertery LNB).

Barcelońskie wieże telewizyjne

Barcelona posiada dwie wieże telewizyjne: Torre de Collserola i Torre de Comunicacions de Montjuïc.

Torre de Collserola, według projektu Normana Fostera, została oddana do użytku 27 czerwca 1992 r., po 2 latach budowy. Wieża ma wysokość 266 m + 20 m kondygnacji podziemnych. Podstawa Torre de Collserola znajduje się 445 m n.p.m. Do budowy wieży wykorzystano 3 tys. ton stali. Co ciekawe, konstrukcja posiada odciągi, co jest cechą właściwą dla masztów. Początkowo nadawano stąd wyłącznie sygnały telewizji analogowej i radia FM. Jednak już w 1997 r. przeprowadzano pierwsze testy telewizji cyfrowej, by w 2010 r. całkowicie przejść na DVB-T. Platformę widokową na 10. piętrze, na wysokości 115,5 m (560 m n.p.m.) otwarto w 1993 r. Cena biletu wynosi normalnie 5,60 euro, jednak obecnie wieża jest tymczasowo zamknięta dla zwiedzających (stan na listopad 2023 r.).
 
Torre de Comunicacions de Montjuïc została zbudowana w latach 1989-1992. Zaprojektował ją Santiago Calatrava. Tak samo jak Torre de Collserola została wzniesiona z okazji Letnich Igrzysk Olimpijskich 1992 w Barcelonie. Ta stalowa wieża ma wysokość 136 m i wyróżnia się nietypową formą, która ma przypominać postawę sportowca podczas dekorowania medalem. Ponadto orientacja wieży sprawia, że działa ona jak zegar słoneczny, rzucając cień na Plaça d’Europa. Obiektem zarządza spółka Telefónica.
 
Podsumowanie

Nie było łatwym zadaniem przedstawić największe atrakcje Barcelony na tych kilku stronach. Myślę, że jeszcze większy problem stanowiłoby dla mnie opisanie najciekawszych miejsc w bliskim memu sercu Krakowie. Uważam, że im więcej czasu spędza się w danym mieście, im bliżej się je poznaje, tym bardziej staje się ono… nieodkryte.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.

• Najwyższy szczyt Krety - opis szlaku na Timios Stavros
• Jak działa last minute?
• Cypr: Olimbos - najwyższy szczyt gór Troodos
• U wrót najwyższego szczytu Pirenejów
• Podróże z anteną: Wyspa Zakynthos

Więcej z kategorii Europa