Pałac Marianny Orańskiej w Kamieńcu Ząbkowickim

dodano: 2021-09-16 20:55 | aktualizacja: 2022-01-30 14:27
autor: Anita Kaźmierska | źródło: podroze.satkurier.pl

Pałac Marianny Orańskiej w Kamieńcu Ząbkowickim to prawdziwa perła architektury Dolnego Śląska. Choć przez wiele lat obiekt ten stał w ruinie, dziś jest otwarty dla ruchu turystycznego, kusząc swoją oryginalną formą. Budowa tego neogotyckiego pałacu, według projektu słynnego niemieckiego architekta Karla Friedricha Schinkla, trwała prawie 33 lata, a została zlecona przez niderlandzką królewnę Mariannę Orańską - dziś uznawaną za postać wielce zasłużoną dla Dolnego Śląska.

Anita K.

Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.

Informacje praktyczne - zwiedzanie

Pałac Marianny Orańskiej mieści się przy ul. Zamkowej 9 w Kamieńcu Ząbkowickim w województwie dolnośląskim. Parking tuż przy wejściu do kompleksu pałacowo-parkowego jest płatny i kosztuje 5 zł za dzień. Alternatywnie można zatrzymać się na ogólnodostępnych, bezpłatnych parkingach na terenie Kamieńca, nieco bardziej oddalonych od pałacu.

Dawny kościół ewangelicki w Kamieńcu Ząbkowickim - mieści się tu punkt informacji turystycznej i kasa biletowa

Zwiedzanie pałacu z przewodnikiem rozpoczyna się co godzinę od 10:00 do 17:00. Bilety są do nabycia w Punkcie Informacji Turystycznej (dawny kościół ewangelicki) - normalny kosztuje 25 zł, a ulgowy 15 zł (stan na listopad 2021 r.). Kasy biletowe są czynne w godz. od 9:30 do 17:00. Zwiedzanie parku jest bezpłatne.

Wejście do pałacu - tutaj należy czekać z zakupionym biletem na przewodnika

Plan kompleksu pałacowo-parkowego

Trasa niebieska - 1,6 km
Nadająca się na spacer z wózkiem dziecięcym.

Trasa żółta - 2,45 km
Idealna pod turystykę pieszą i rowerową.

Trasa zielona - 3,94 km
Obejmuje sporo skrzyżowań, kilka podejść, schody i odcinki po drodze brukowanej. Nie najlepsza dla turystów z małymi dziećmi w wózku.

Plan kompleksu pałacowo-parkowego, źródło: gmina Kamieniec Ząbkowicki (kliknij, aby powiększyć)

Opis planu:

I. Zespół pałacowy

1. Pałac z oficynami - dawna stajnia i wozownia
2. Tarasy ogrodowe
3. Taras wodny z Grotą Perseusza
4. Kolumna zwycięstwa Nike
5. Budynek rządcy z przepompownią
6. Dawny zbiornik gazu
7. Kościół ewangelicki
8. Zbiorniki retencyjne na wodę do fontann

II. Park krajobrazowy

9. Brama główna
10. Bramy boczne
11. Zwarte masywy drzew
12. Świetliste polany trawiaste
13. Kolekcja azalii i rododendronów
14. Wielka kaskada
15. Jezioro „złotych rybek”
16. „Morze czarne”
17. Staw parkowy z ujęciem wody
18. Rzeka Budzówka
19. Kamień książąt Nassau
20. Altana w ogrodzie prywatnym
21. Fontanny parkowe
22. Kolumnada na wzgórzu Albrechta
23. Dolina parkowa
24. „Dziki ogród”
25. Wartownia parkowa - domek myśliwski
26. Dawny sad owocowy
27. Kamień Szarlotty
28. Sowi dąb
29. Dąb Agaty
30. Plac Manteuffla
31. Dąb Fryderyka-Henryka
32. Dąb Jana
33. Strażnicza góra z pawilonem widokowym
34. Droga środkowa
35. Droga żwirowa
36. „Przy czerwonym kamieniu”
37. „Koniec świata” - punkt widokowy
38. Mauzoleum
39. Eksedra z poidłem dla koni

Marianna Orańska - kobieta, która wyprzedzała swoją epokę

Marianna Orańska, właściwie Wilhelmina Frederika Louise Charlotte Marianne z dynastii Oranje-Nassau (ur. 1810, zm. 1883, żyła 73 lata), królewna niderlandzka i pruska, córka króla Niderlandów Wilhelma I i jego pierwszej żony - Fryderyki Luizy Wilhelminy Pruskiej (von Hohenzollern); właścicielka wielu dolnośląskich dóbr.

Portret Marianny Orańskiej pędzla Theodora Hildebrandta, 1837 r. Królewna w wieku 27 lat

Po sekularyzacji w 1810 r. majątków klasztornych na terytorium ówczesnego Królestwa Prus, rozległe pocysterskie dobra, w tym Kamieniec Ząbkowicki (wówczas Kamenz), zostały nabyte przez księżniczkę pruską Wilhelminę, żonę przyszłego króla Niderlandów Wilhelma I. Po jej śmierci w 1837 r., kamienieckie włości zostały odziedziczone przez jej córkę - królewnę Mariannę Orańską.

Portrety Marianny Orańskiej stanowiące element pałacowej ekspozycji

Marianna Orańska po raz pierwszy odwiedziła Kamieniec Ząbkowicki w kwietniu 1838 r., przybywając tam wraz ze swoim mężem, księciem Albrechtem Hohenzollernem, synem króla Fryderyka Wilhelma III Pruskiego. Zachwycona odziedziczonymi dobrami, niemal natychmiast postanowiła wybudować tu letnią rezydencję. Jeszcze tego samego roku niemiecki architekt Karl Friedrich Schinkel przygotował dla królewny projekt pałacu.