Praga – stolica i największe miasto Czech, jest położona nad rzeką Wełtawą, nieco na północ od środkowej części kraju. Należy do najchętniej odwiedzanych miast Europy. Liczy 1,26 mln mieszkańców, czyli pod względem liczby ludności plasuje się pomiędzy Warszawą a Krakowem. Natomiast wielkością zdecydowanie jest zbliżona do stolicy Polski, mając 496 km2 powierzchni.
Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
Wieża telewizyjna Žižkov z tarasem widokowym
Najsłynniejszą budowlą, która się tutaj znajduje (na granicy dzielnic Žižkov i Vinohrady na obszarze dawnego parku o nazwie Mahlerovy sady), jest z pewnością Žižkovska Wieża (Tower Park Praha). Nadajnik został oddany do eksploatacji w 1992 roku i dzięki kabinom widokowym pozwala turystom i mieszkańcom Pragi na podziwianie miasta z lotu ptaka. Jest to najwyższa budowla w Pradze – ma 216 m – i zarazem najwyżej położony taras widokowy w Czechach. Chociaż warto tu dodać, że Pałac Kultury i Nauki w Warszawie jest wyższy, bo ma 237 m wysokości. Z drugiej strony praska wieża jest znacznie wyższa od najwyższej wieży w Polsce, czyli RTCN Święty Krzyż (157 m).
Podstawę wieży Žižkov stanowi żelbetonowa płyta o średnicy 30 m i grubości 4 m, znajdująca się na głębokości 15 m. Pionowa konstrukcja składa się z trzech cylindrycznych rur stalowych, z których dwie, o średnicy 4,8 m i wysokości 134 m, są przeznaczone na schody awaryjne i windę usługową. Rura główna z dwiema windami ma średnicę 6,4 m i przechodzi w maszt antenowy.
Na rurach zawieszono 9 kabin. Na wysokości 66 m znajduje się panoramiczna restauracja Oblaca, na wysokości 93 m znajdują się 3 kabiny obserwacyjne (punkt widokowy) z widocznością do 100 km. Najwyżej umieszczone są kabiny dla technicznej obsługi transmisji. W trakcie przebudowy w latach 2011-12 bezpośrednio nad restauracją powstał luksusowy hotel.
Jaka jest historia wieży Žižkov? Potrzeba wybudowania potężnego nadajnika radiowo-telewizyjnego dla mieszkańców Pragi zaistniała w 1974 roku. Montaż nadajnika na wieży Petřín był rozwiązaniem tymczasowym, więc ówczesne Ministerstwo Łączności już w 1975 roku zaproponowało postawienie 160-metrowego masztu – również na Petřínie. Pomysł ten spotkał się jednak z protestem ekologów. W 1984 roku, po długich debatach na lokalizację nadajnika wybrano opuszczony wtedy park Mahlerovy sady.
Obliczono, że do pełnego pokrycia sygnałem obszaru Pragi anteny muszą być zamontowane na wysokości co najmniej 200 m nad ziemią. Architekt Václav Aulický opracował około 20 różnych projektów, np. smukłą hiperboloidę lub „igłę z jabłkiem”. Pomimo nacisków nadawcy, który zadowoliłby się zwykłym żelbetonowym masztem i kabiną, w 1984 roku wybrano unikalny w skali światowej, futurystyczny wariant subtelnej, ale zarazem stabilnej trójkolumnowej konstrukcji, która przypominała startującą rakietę. Autor argumentował wtedy, że jednokolumnowy, żelbetonowy nadajnik byłby zbyt masywny i szybko uległby zniszczeniu. Trójkolumnowa konstrukcja, mniej zaburzająca praską panoramę, miała mieć, jego zdaniem, większą stabilność aerodynamiczną, a jej ochronne warstwy z laminatu miały jej dać większą trwałość.
Kamień węgielny pod budowę nadajnika został położony w październiku 1985 roku. Budowa nie postępowała jednak zbyt szybko i towarzyszyły jej liczne konflikty i negatywne oceny. Prace przedłużyło m.in. znalezienie szczątków ludzkich, bowiem nadajnik powstawał w miejscu dawnego cmentarza żydowskiego. Wykopane szczątki przeniesiono na Nowy Żydowski Cmentarz na Olszanach. Toczyła się także dyskusja o możliwym, zdaniem niektórych, zagrożeniu w postaci elektromagnetycznego obciążenia okolicy. Teorię tę ostatecznie obaliła specjalnie powołana w tym celu komisja, uzasadniając, że moc nadajnika jest znacznie niższa niż dopuszczalne dla zdrowia normy. Testową emisję z nadajnika rozpoczęto w marcu 1991 roku, a w maju wystartowano z regularną emisją – 38 lat po oficjalnym rozpoczęciu nadawania telewizji w Czechosłowacji. Kilka miesięcy później nadajnik z restauracją i kabinami widokowymi udostępniono dla zwiedzających.
W 2000 roku na filarach wieży umieszczono 10 olbrzymich rzeźb, przedstawiających raczkujące niemowlęta, których twórcą jest czeski, kontrowersyjny artysta David Černý. Miały one znajdować się tam tymczasowo, w ramach projektu Praga Europejską Stolicą Kultury 2000, ale rzekomo spotkały się z pozytywnym przyjęciem i je tam pozostawiono na stałe. W 2009 roku serwis VirtualTourist.com uznał wieżę telewizyjną Žižkov za drugą najbrzydszą konstrukcję na świecie (również przez obecność rzeźb-niemowląt).
Od maja 2006 roku wieża jest oświetlona różnymi kolorami, zazwyczaj są to barwy flagi Czech – czerwony, niebieski i biały.
W parku u stóp wieży po północnej stronie znajduje się część cmentarza żydowskiego założonego w 1680 roku jako miejsce pochówku Żydów zmarłych na dżumę.