Zapraszam na rowerową przejażdżkę po najpiękniejszych miejscach Nowej Huty, a następnie wałami wiślanymi pod wzgórze wawelskie w samym sercu Krakowa. Będzie zielono i sentymentalnie. Oczami osoby, która tu mieszka, która tu spędza czas i która przemierzyła Nową Hutę wzdłuż i wszerz dziesiątki, o ile nie setki razy. Zanurz się ze mną w nowohuckim klimacie.
Aleja Róż, fot. Anita K.
Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
Najstarszy blok mieszkalny Nowej Huty
Po dojechaniu do ulicy Tadeusza Ptaszyckiego, nazwanej tak na cześć głównego projektanta Nowej Huty, znowu znajdziemy się na wysokości Kopca Wandy (stąd dojazd do kopca jest możliwy tylko tramwajem - tunelem pod S-siódemką). Tym razem pojedziemy na zachód (nieco ponad kilometr drogi), w kierunku najstarszego bloku mieszkalnego Nowej Huty (Osiedle Wandy 14) - zobacz na mapie, przy okazji odwiedzając też cmentarz wojenny nr 390 - Mogiła (zobacz na mapie), gdzie spoczywa 71 austriackich żołnierzy.
Osiedle Wandy to najstarsze osiedle Nowej Huty - jego budowę rozpoczęto 23 czerwca 1949 r. Pierwszy budynek to blok mieszkalny nr 14, na którym dziś wisi tablica pamiątkowa. Drugi w kolejności był znajdujący się po drugiej stronie ulicy budynek nr 23 (zobacz na mapie). Obok znajduje się pierwszy nowohucki plac (zobacz na mapie) i budynek pierwszego w Nowej Hucie urzędu pocztowego (nadal czynny - UP Kraków 28; zobacz na mapie) - już w obrębie Osiedla Willowego.
Plac Centralny - serce Nowej Huty
Czas, abyśmy dojechali do najbardziej rozpoznawalnego miejsca Nowej Huty - jest nim Plac Centralny im. Ronalda Reagana (zobacz na mapie). Najlepiej dostać się tam alejami Jana Pawła II (dystans kilometra), gdyż biegnie tamtędy ścieżka rowerowa.
Po drodze zatrzymamy się przy budynku dawnego kina Światowid, gdzie dziś mieści się Muzeum Nowej Huty z wystawą stałą „Atomowa groza. Schrony w Nowej Hucie”. Kino działało od 1957 do 1992 r. Jest klasycznym przykładem architektury socrealizmu (zobacz na mapie).
Za dawnym kinem Światowid stoi gmach Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. M. Karłowicza w Krakowie (zobacz na mapie). Jego zachodnią elewację zdobi wielkoformatowa, ceramiczna mozaika z lat 1975-1976.
Wspomniany Plac Centralny jest ważnym węzłem komunikacyjnym. Stąd gwieździście rozchodzą się szerokie aleje: aleja Jana Pawła II (wschód-zachód), aleja Solidarności (północny wschód), aleja Róż (północ) i aleja gen. Władysława Andersa (północny zachód), rozdzielone ściśle zaplanowaną zabudową.
Pośrodku Placu Centralnego jest miejsce, gdzie można odpocząć na ławkach w otoczeniu pięknych nasadzeń, lecz w praktyce właściwie nikt z tego nie korzysta, bo panuje tu dość duży hałas generowany przez ruch uliczny i tramwajowy. Charakterystycznymi elementami są: arkady i loggie otaczających budynków, elektroniczny zegar na jednym z dachów, sklep Cepelix z rękodziełem, neon Markiza (po dawnym sklepie ze słodyczami) oraz kwiaciarnia. Warto zajrzeć do sklepu Lewiatan (zobacz na mapie), gdzie pod sufitem zawieszone są dawne fotografie Nowej Huty.